kendim için, kendimce...

18 Ekim 2009 Pazar

hissiyat

18.10.09.

09:35

....
Bir film gibi izledim kendimi az önce. Sesler renkler, kameranın açısından takip ettim olanları. Durgun bir Avrupa filmi gibi, gerçekliği başka gerçeklik bir ruh hali, hissettikleri askerin. Çarşıya çıkarken ki o tavırları, her ne kadar mahkumiyet değil de dense, o an açıkediveriyor kendini. Hafta boyunca göremediğim o toplu neşe, bir kabilenin tapınmasını andırıyordu. Hepsi birbirine girmişti, ruhlarında hissettikleri sızı, yoksunluk, bekleyiş, umut, uykusuzluk...Aslında çaresiz olmadığımızı bağırıp çağırmaktı yaptığımız. Dışarı çıkamamak olurdu köleliğin yaşanışı...
Güneş doğuyordu bu sabah yine, bu çarşıda da giyebilecektik yazlıkları. Sessiz ve sakin , bir felaketi bekler gibi bekliyorduk kara kışını dağların arasına sıkışmış bu doğu şehrinin.