kendim için, kendimce...

11 Eylül 2009 Cuma

dağların arasındaki askerlikten ruh halleri

... 11.09.09
0:01
Hayali bir diyarın keşfindeyim sanki, anlamsızlıklar ülkesinde, anlamaya çalışmayı bir kenara bırakmış, keyifsiz bir ırmakta sürüklenen ağaç misali, kökünü bir yerlerde bırakmış akıp gidiyorum. Keşke akıp giden zaman olsaydı ama değil. Sabah çok erken başlayıp gece geç bitiyor günler hep, 2 günmüş gibi yaşanıyor her gün. Ömrümden günler geçiyor ama ben noel çorabından hediye çıkan çocuk gibi seviniyorum bu duruma. "Anı Yakala"maktan uzak bir yaşam bu, yakalamaya değer bir an bulup "anı" niyetine saklamak istesem o bile mümkün değil. Burası, başına iyi bir şey gelip de sevinilecek bir yer değil, burası başına daha kötüsü gelmemesi için dua edilecek yer.
Keyfim kaçık, canım sıkkın, " bir de sen yoksun ya çok yazık"...

Hiç yorum yok: